Biorąc przykład z Kelly Reichardt, Chloé Zhao w swoim drugim filmie udowadnia, że western nie jest już wyłącznie męską domeną. Reżyserkę zafascynowała prawdziwa historia młodego kowboja z Dakoty Południowej Brady'ego Jandreau, którego świetnie zapowiadającą się karierę przerwał poważny wypadek. W opowieści o nim miesza prawdę z fikcją i z czułością przygląda się ludziom zawieszonym w przeszłości. Także dlatego, że przyszłość nie ma im zbyt wiele do zaoferowania. Pracując z amatorami, których poznała podczas realizacji swojego poprzedniego filmu "Pieśni moich braci "(15. NH), Zhao nie próbuje się popisywać. Zamiast po raz kolejny sięgnąć po klisze wysłużonego gatunku, woli skupić się na bohaterach, którzy ze stoickim spokojem akceptują życiowe rozczarowania. W jej świecie John Wayne pewnie nie zagrzałby dłużej miejsca. Ale może wreszcie by się czegoś nauczył.